Al van bij de allereerste momenten boven het Bergense luchtruim werd duidelijk dat de mens de strijd met de natuur hier nog niet had gewonnen. De wind rukte woest aan de vleugels en ik slaakte toch een zucht van opluchting toen ik mijn schoenen in de sneeuwlaag kon zetten. Niet lang daarna zouden mijn schoenen dan ook hopeloos vollopen met water. Ondertussen was het nog steeeds aan het sneeuwen om uiteindelijk op een kleine 10cm
sneeuwlaag uit te komen. Net toen ik mezelf afvroeg of het toch geen goed idee was geweest om mijn sneeuwschoenen en berenmuts mee te nemen zag ik Yury, een Rus van het labo die me stond op te wachten. Die stelde me gerust dat zulke sneeuwval erg uitzonderlijk is voor Bergen en dat ik me beter zou voorbereiden op regen. Hij voegde er ook aan toe dat het in de winter ongeveer 26 van de 30 dagen geregend had, en dit terwijl het er maar klaar was van 10 tot 16u. Paradijselijk kon je de weersomstandigheden dus niet bepaald noemen, maar het zicht uit het vliegtuig liet alvast het beste vermoeden voor de landscapelover in mij.
Daarna Fantoft, de legendarische verblijfplaats voor buitenlandse studenten. Ik kreeg een ruime, functionele kamer toebeeld op de 14e verdieping. Er zijn 18 verdiepingen hier, en dit is nog maar een van de vele gebouwen die hier staan. In totaal kunnen hier 1300 studenten slapen. Ik heb tot nog toe amper 2 Noren ontmoet. Sommigen noemen het een getto, en dat is misschien niet eens zo'n slechte beschrijving. Met Noorwegen heeft het in elk geval niet heel veel te maken. Het stikt echt van de Erasmi, die niet lievers doen dat illegale feestjes bouwen in de gangen, hun eigen wijn brouwen of het brandalarm opzettelijk laten afgaan om 4u 's nachts. Fantoft; je houdt ervan of je haat het, en bij mij is het het eerste, althans nu nog. Want er zijn ook grote voordelen: het stikt van de Erasmi, dus het is er supersociaal, er is veel te doen, veel
feestjes, uitstekende sportfaciliteiten, belachelijk lage huur en geen al te slechte ligging.
Veel tijd om te genieten van de scenery had ik niet, de volgende dag moest ik meteen aan de bak in het computerlabo. Nu ja, aan de bak, vooral administatieve dingetjes in orde brengen en het gebouw verkennen (lees verloren lopen). Trouwens een hele papiermolen op gang gebracht om mijn verblijfsvergunning en id-nummer te bemachtigen. Zonder die twee kan je eigenlijk niet veel beginnen. Geen gsmkaart en geen bankrekening.
Mijn Ph.D. project belooft trouwens megaïnteressant te worden. Ambitieus, maar als we slagen zal het toch het een en ander teweegbrengen. Liever een ambitieus project dat faalt dan een bescheiden project dat sowieso onopgemerkt voorbij gaat. Voor de kenners onder jullie gaat het over 'design van katalysatoren voor de random copolymerisatie van olefines met polaire groepen'. Eigenlijk een perfect onderwerp voor mij omdat het mijn grootste interessevelden in de chemie bestrijkt, zijnde kwantumchemie, polymeerchemie, anorganische chemie, kinetiek en statistiek.
Wist je dat:
- ik minder dan 3 uur na mijn landing al rondliep in IKEA
- sommige vrouwen hier sprekend op Alin Stoica lijken
- mensen beginnen raar te doen als de zon schijnt
- de Bergen Rundfahrt een prachtige Waalse klassieker zou zijn
- de mensen hier over het algemeen overdreven fatsoenlijk zijn
- men hier ontzagwekkend veel melk drinkt
- er opvallend veel goede Noorse bands zijn: Røyksopp, Erlend Øye, Kings of Convenience, Motorpsycho, Jagga Jazzist, Xploding Plastix, Kim Hiorthøy, Sondre Lerche, Madrugada, …
Leuk filmpje van het brandalarm in Fantoft:
En om even vooruit te lopen op het eurovisiesongfestival: ik tip alvast zwaar op Ierland nadat ze genadeloos mijn hart gestolen hebben:
http://www.youtube.com/watch?v=-n--JnAwirk&feature=related
