Sunday 12 October 2008

Verschoning

Nu besneeuwde bergtoppen te voorschijn komen van achter mijn gordijnen ’s morgens, afgerukte takken en omgewaaide verkeersborden mijn pad naar de unief versperren, meen ik dat het nu toch wel eens tijd wordt om mijn bloginactiviteit te verantwoorden. De volgende redenen kan ik aanhalen ter verschoning, selecteer en onthoud vooral wat u aannemelijk lijkt:
a) inlassen van een zomerbreak
b) nood aan herbronning
c) ondernemen van een pelgrimstocht
d) ondergaan van een writer’s block
e) ongebreiteld feesten
f) uitpuilende agenda’s
g) een terugkeer naar de Heimat
h) binnenlandse toeristische activiteiten
i) een verterende passie voor de wetenschap
j) internetmoeheid
k) vergeetachtigheid
l) uitsteldrang
m) oplaaiende pokerinteresse
n) teloorgang van het vermogen te communiceren in het Nederlands
o) opgewondenheid over de transfer van Thomas Buffel
p) ongerustheid over het vertrek van Tom De Sutter
q) stijgende grondstofprijzen
r) een lidmaatschap van Den Norske Turistforening (de Noorse trekkersvereniging)
s) een lidmaatschap van FK Nygårdshøyden
t) wanhoop door de Belgische politieke situatie
u) buitenlanders de Belgische politieke situatie proberen uitleggen
v) het afsmelten van de gletsjers en poolkappen
w) het verbluffende nieuwe album van Cut Copy
x) sluimerende angst voor een buitenaardse invasie
y) studie van de Noorse taal
z) de onophoudelijke stroom vreemde beslissingen van de KBVB
aa) de onophoudelijke stroom gelijke spelen van KSC Lokeren
ab) de onophoudelijke stroom Afrikaanse spelers die de revue passeren bij KSC Lokeren
ac) Belgische bezoekers in Bergen
ad) ebay en facebook
ae) coupling, family guy en the fast show
af) de groeiende appreciatie voor Noorse kaassoorten
ag) een pittig kwantumchemisch examen
ah) een zich in sneltempo ontwikkelende Noorse voetbalcarriere
ai) de koopkrachtdaling
aj) het spartelwerk van Renno Roelandt
ak) uitgesponnen discussies met mijn Russische collega, Yury, over de nieuwe oost-west polarisatie
al) de tevreden verwondering na de terugkeer van King Lance
am) de ontdekking van The Appleseed Cast

Laat me er even de meest beduidende uitlichten.
Sinds een grote maand ben ik me gaan verdiepen in de Noorse taal. Behoorlijk ingewikkeld op het eerste gezicht, vooral omdat de uitspraak soms erg ver van de schrijfwijze ligt. Er zijn ook klanken die ik nog nooit heb voortgebracht in gelijk welke andere taal. Voorbeelden zijn ‘y’ (tussen i en u), en ‘æ’ (tussen a en e). Verder lijken ze ook erg veel belang te hechten aan klinkers (niet goed voor een west-vlaming), waardoor je soms de betekenis drastisch kan veranderen als je de klank niet helemaal goed raakt. Voorbeeld is de reeks du-do-død (laatste d niet uitgesproken), wat respectivelijk betekent jij-wc-dood. Vrij tricky.
Gelukkig zijn er ook goede dingen aan het Noors. Zeer welkom is bijvoorbeeld de onwil van de Noren om hun werkwoord te vervoegen: jeg er- du er- han er- vi er- dere er- de er (ik ben- jij bent – hij is – wij zijn – jullie zijn –zij zijn). Ook welkom is de verwantschap met het engels, duits en nederlands. Van veel woorden weet je zo wat ze betekenen: forskjellige (verschillende) – sjokolade (chocolade) – miljø (milieu) – vindu (venster) – stol (stoel) – tallerken (bord) – skap (kast).
Naast de Noorse taal ben ik me ook gaan verdiepen en aktief deelnemen aan het Noorse voetbal. Dit betekent niets minder dan een lidmaatschap van een Noorse 7e klasser, FK Nygårdshøyden. Tot nu toe heb ik drie partijen en twee treffers op mijn conto. Afgelopen zondag speelden we de laatste match van het seizoen, voor we met zijn allen de winterslaap induiken. Zelf word ik meestal uitgespeeld als rechtsback of -midden, of als offensieve middenvelder achter de spitsen. Mede dankzij mn twee treffers konden we ons ook verzekeren van de 2e stek in het klassement. Er zijn toch wel enkele culturele voetbalverschillen in vergelijking met Belgie. Het balletje rondspelen achterin wordt niet echt geapprecieerd, noch door het publiek, noch door teammaats. Anderzijds, als je de bal van achterin naar voren ramt kan je steeds op bijval rekenen. Passen over minder dan 20m is doorgaans geen goed idee, ook omdat je maats het gewoon niet verwachten. We spelen trouwens altijd met een John Carew –achtige targetman die de lange ballen speelbaar kan maken. Verder zijn de Noren helemaal wild van tackles, wat misschien ook te maken heeft met de kunstgrasvelden die uitblinken in het openrijten van je been bij het uitvoeren van eentje. Niet dat dit me tegenhoudt. Maar als er kiezelvelden in het spel zijn (zoals het veld in Slettebakken (haha)), dan pas ook ik voor tackles.

Daarnaast ben ik toegetreden tot het rijk van de Noorse trekkers. Memorabele tochten vonden plaats, waaronder een tweedaagse en enkele dagtochten van over de 10 uur. Ook al ben ik hier nu al even, het blijft een prachtig land.